Περίληψη
Οι ηλικιωμένοι στην Ελλάδα αποτελούν ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού, του οποίου οι εκπαιδευτικές ανάγκες συχνά αγνοούνται. Έχοντας ως βάση αυτήν τη διαπίστωση, σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση των παραγόντων που επηρεάζουν την πρόθεση συμμετοχής των ατόμων Τρίτης Ηλικίας σε εκπαιδευτικά προγράμματα στις νέες τεχνολογίες. Πιο συγκεκριμένα, επιδιώκεται να διερευνηθεί το κατά πόσο οι παράγοντες που έχουν αξιοποιηθεί επιτυχώς στο πεδίο της τεχνολογικής αποδοχής μέσω του Μοντέλου Τεχνολογικής Αποδοχής 2 μπορούν να εφαρμοστούν και στο πεδίο της Εκπαίδευσης Ενηλίκων. Για τη συλλογή των δεδομένων αξιοποιήθηκε η ποσοτική προσέγγιση μέσω δομημένου ερωτηματολογίου, το οποίο προωθήθηκε στους συμμετέχοντες στην έρευνα (Ν=155) στους νομούς Αττικής, Αχαΐας, Εύβοιας, Θεσσαλονίκης, Καρδίτσας, Ρεθύμνης και Ροδόπης. Τα ευρήματα που προέκυψαν αναδεικνύουν τόσο τις απόψεις και τις προθέσεις των ηλικιωμένων ως προς τη συμμετοχή τους σε εκπαιδευτικές δράσεις, όσο και τις θετικές ενδείξεις σχετικά με την προσαρμογή και την αποτελεσματικότητα του μοντέλου στην εκπαίδευση. Στο ευρύτερο πλαίσιο της Διά Βίου Μάθησης, θεωρείται ότι η αξιοποίηση του εν λόγω μοντέλου θα συμβάλει στη περαιτέρω μείωση των φαινομένων ψηφιακού αναλφαβητισμού μέσω του σχεδιασμού, της ανάπτυξης και της προώθησης περισσότερο εξειδικευμένων προγραμμάτων, προσαρμοσμένων καλύτερα στις ανάγκες των ηλικιωμένων.