Περίληψη
Η ανατροφοδότηση ως εργαλείο αλλαγής και βελτίωσης της διδασκαλίας και της μάθησης και ως στοιχείο-κλειδί της διαμορφωτικής αξιολόγησης έχει μακρά ιστορία, αφού η σημαντική της επίδραση επισημάνθηκε ήδη από την εποχή της ακμής του ρεύματος του συμπεριφορισμού. Στην παρούσα εργασία γίνεται μία σύντομη επισκόπηση των παιδαγωγικών παραμέτρων του σχολικού πλαισίου, που επιδρούν σημαντικά στην ποιότητα και αποτελεσματικότητα της ανατροφοδότησης στη βάση του θεωρητικού μοντέλου, που ανέπτυξαν οι Hattie και Timperley το 2007. Το παραπάνω μοντέλο υποστηρίζει τους εκπαιδευτικούς ώστε να επανα-ανακαλύψουν τη σημαντική επίδραση της ανατροφοδότησης στη μάθηση, πρωτίστως ως μέσο διαμορφωτικής αξιολόγησης και δευτερευόντως ως διαδικασία θετικού μετασχηματισμού των παγιωμένων διδακτικών τους πρακτικών στην καθημερινή εκπαιδευτική διαδικασία.
