Περίληψη
Υπάρχουν ισχυρές αποδείξεις ότι η διδασκαλία στρατηγικών σχεδιασμού πριν από την παραγωγή γραπτών κειμένων, είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να ενισχύσουμε τον γραπτό λόγο των νέων μαθητών. Σύμφωνα με τους Pressley και Afflerbach (1995), οι στρατηγικές μάθησης αποτελούν το σύνολο των σκέψεων ή των συμπεριφορών που υιοθετεί κανείς για τη διευκόλυνση της μαθησιακής διαδικασίας και μπορούν να χρησιμοποιηθούν πριν τη διδασκαλία, κατά την διάρκεια αλλά και μετά από αυτή. Βασισμένοι σε πολλαπλές πηγές πληροφοριών, οι Graham και Harris (2009), πρότειναν ότι η διδασκαλία στρατηγικών σχεδιασμού και συνδυασμού προτάσεων αποτελούν αποτελεσματικές διδακτικές πρακτικές για την διδασκαλία του γραπτού λόγου. Πιο συγκεκριμένα, σχετικά με την επίδραση της διδασκαλίας του σχεδιασμού στην γραπτή επίδοση των μαθητών, οι μαθητές γράφουν κείμενα καλύτερης ποιότητας και μεγαλύτερης έκτασης (De La Paz & Graham, 2002; Graham & Harris, 2000). Ωστόσο, λίγα είναι γνωστά σχετικά με συγκεκριμένα αποτελέσματα και οφέλη από τη διδασκαλία αυτών των στρατηγικών. Ιδιαίτερα, στην κοινότητα των εκπαιδευτικών δεν είναι τόσο γνωστά τα αποτελέσματα ερευνών σε σχέση με την διδασκαλία στρατηγικών σχεδιασμού καθώς και το αν οι μαθητές κάνουν πράξη το στάδιο του σχεδιασμού, πριν ξεκινήσουν να παράγουν γραπτά κείμενα. Θεωρήθηκε, λοιπόν, ιδιαίτερα ενδιαφέρον να μελετηθεί το κομμάτι αυτό του σχεδιασμού μέσα στην ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα, μέσα από έρευνες που αφορούν στον σχεδιασμό και τον αντίκτυπο που έχει στα γραπτά των μαθητών.
Πλήρες Κείμενο: 
Η διδασκαλία στρατηγικών σχεδιασμού πριν την παραγωγή γραπτών κειμένων. Μια βιβλιογραφική ανασκόπηση 284 KB