Περίληψη
Το παρόν άρθρο συνδυάζει τη διδασκαλία των αντικειμένων της Ιστορίας της Τέχνης και της Ενδυμασίας. Η ιστορία της ενδυμασίας εντάσσεται στο πλαίσιο της μελέτης του υλικού πολιτισμού, ως ένα αισθητικό μέσο για την έκφραση ιδεών, επιθυμιών και πιστεύω που υπάρχουν στην κοινωνία. Επιλέγονται και περιγράφονται ζωγραφικοί πίνακες από την Αναγέννηση, καθώς από την εποχή αυτή γίνεται έντονα αντιληπτή η στενή σύνδεση της μόδας με την τέχνη, μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο των κυρίαρχων ιδεών. Τα έργα τέχνης αντιμετωπίζονται ως τεκμήρια του οπτικού πολιτισμού, ο οποίος περιλαμβάνει όλες τις διαφορετικές μορφές πολιτιστικής παραγωγής, ανάγοντας, έτσι, την ενδυμασία σε πολιτιστικό προϊόν. Το άρθρο επιδιώκει να αποδείξει ότι οι αναπαραστάσεις των ενδυμάτων σε έργα τέχνης αποτελούν κύρια πηγή άντλησης πληροφοριών, που οδηγούν σε ασφαλή συμπεράσματα για την εξέλιξη της μόδας, αλλά και για την επιρροή που αυτή άσκησε διαχρονικά τόσο σε μεμονωμένους καλλιτέχνες όσο και στη διαμόρφωση των χαρακτηριστικών ολόκληρων καλλιτεχνικών ρευμάτων. Τέλος, προτείνεται ένα μοντέλο διαθεματικής διδασκαλίας, σύμφωνα με το οποίο υποστηρίζεται ότι τα δύο θεματικά πεδία μπορούν να εξετάζονται και να διδάσκονται παράλληλα με τη χρήση κοινών ερμηνευτικών μέσων, ενισχύοντας έτσι τη διασύνδεση μεταξύ Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών.
Πλήρες Κείμενο: 
Προς ένα πολιτισμικό διαθεματικό διδακτικό μοντέλο στην Ιστορία της Τέχνης & της Ενδυμασίας547KB