Περίληψη
Στο παρόν άρθρο συζητιούνται δύο βασικές παράμετροι οργάνωσης ενός αποτελεσματικού σχολείου ώστε να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της κοινωνίας της γνώσης. Αφενός αναλύεται ο ρόλος των σχολείων ως κοινοτήτων μάθησης στο πλαίσιο των οποίων αναπτύσσεται μια συλλογική υπευθυνότητα για την ποιοτική διδασκαλία. Αφετέρου μελετώνται οι βασικές αρχές της επαγγελματικής μάθησης των εκπαιδευτικών στο πλαίσιο της δια βίου και διευρυμένης μάθησης. Το σχολείο γίνεται ο νέος κοινωνικός χώρος, στον οποίο ο εκπαιδευτικός αναλαμβάνει νέους ρόλους με συνεργατικό τρόπο και αποκτά επίγνωση γι αυτούς μέσα από την έρευνα δράσης και τον επαγγελματικό αναστοχασμό. Απώτερος στόχος της πορείας επαγγελματικής μάθησης του εκπαιδευτικού είναι η βελτίωση των μαθησιακών αποτελεσμάτων μέσα από συνεκτικές δραστηριότητες σχεδιασμού, διδακτικής εφαρμογής και αναστοχασμού. Στην κατεύθυνση αυτή προτείνεται ένα μοντέλο ενδοσχολικής επιμόρφωσης με την αξιοποίηση ενός επιστημολογικού πλαισίου μάθησης (Μάθηση μέσω Σχεδιασμού) και ψηφιακών εργαλείων διδακτικού σχεδιασμού, συνεργασίας και διαμοιρασμού των αποτελεσμάτων. Η προσέγγιση αυτή έχει άμεση εφαρμογή σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο και αφορά τόσο τη διαρκή επιμόρφωση όσο και τη βασική εκπαίδευση μελλοντικών εκπαιδευτικών στην Ελλάδα.
Πλήρες Κείμενο: 
Εκπαιδευτικές κοινότητες πρακτικής και επαγγελματική μάθηση στο νέο σχολείο600.53 KB