Περίληψη
Ο στρατηγικός σχεδιασμός αποτελεί μια πρακτική η οποία μπορεί να αυξήσει την ικανότητα των οργανισμών που την εφαρμόζουν να ανταποκρίνονται αποτελεσματικά στις αλλαγές του συνεχώς μεταβαλλόμενου περιβάλλοντος και τα οφέλη από την εφαρμογή του μπορούν να αξιοποιηθούν και στο χώρο της εκπαίδευσης. Στην περίπτωση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος προτείνεται η υιοθέτηση του στρατηγικού σχεδιασμού στο επίπεδο της σχολικής μονάδας, παρά το συγκεντρωτισμό του συστήματος που επισημαίνεται ως αδυναμία στην ανάλυση SWOT όπου επισκοπείται το περιβάλλον στο οποίο μια σχολική μονάδα θα κληθεί να εφαρμόσει το στρατηγικό σχεδιασμό και τα αποτελέσματα της οποίας θα πρέπει να ληφθούν υπόψη σε μία μακροπρόθεσμη στοχοθεσία. Ο στρατηγικός σχεδιασμός από τις ίδιες τις σχολικές μονάδες κρίνεται λοιπόν αναγκαίος, ώστε να συνυπολογίζεται το ιδιαίτερο συγκείμενο κάθε σχολείου παράλληλα με το σχεδιασμό του Υπουργείου Παιδείας, προκειμένου ο τελευταίος να είναι επιτυχής. Μια τέτοια πρακτική μπορεί ταυτόχρονα να λειτουργήσει θετικά προς την κατεύθυνση της αυτονόμησης της σχολικής μονάδας, κάτι που αποτελεί ζητούμενο για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.
