Περίληψη
Το παρόν άρθρο επιχειρεί σε θεωρητικό επίπεδο να συγκρίνει στα πλαίσια της εκπαίδευσης ενηλίκων τα χαρακτηριστικά δύο φαινομενικά εντελώς αντίθετων θεωριών, της μετασχηματίζουσας μάθησης και του συμπεριφορισμού, ως προς τη διαδικασία της μάθησης, της διδασκαλίας, τον ρόλο του εκπαιδευτή και του εκπαιδευόμενου. Απώτερος στόχος αυτής της σύγκρισης είναι να καταστεί σαφής στο τέλος η ανάγκη συνδυασμού αυτών των δύο θεωριών από τον εκπαιδευτή ενηλίκων. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που επιλέχθηκαν οι συγκεκριμένες εκπαιδευτικές θεωρίες προς σύγκριση, το να καταστεί σαφές δηλαδή ότι, παρά τις πολλές υφιστάμενες αντιθέσεις τους, εξαιτίας των οποίων θα μπορούσε εύλογα να υποθέσει κανείς με μία πρώτη ματιά ότι είναι εντελώς ασυμβίβαστες μεταξύ τους, η διδακτική συμπόρευσή τους καθίσταται, όπως θα φανεί στο τέλος, τις περισσότερες φορές απαραίτητη. Η αναγκαιότητα αυτή συμπληρώνεται από το ερευνητικό μέρος του άρθρου όπου επιχειρείται μέσω μίας ποιοτικής έρευνας σε δεκατρείς εκπαιδευτές ενηλίκων να διερευνηθεί ποια από τις δύο θεωρίες τείνουν να ασπάζονται οι εκπαιδευτές ενηλίκων με βάση τους τέσσερις βασικούς πυλώνες της εκπαίδευσης, που αποτελεί και το βασικό ερευνητικό ερώτημα της εργασίας.
Πλήρες Κείμενο: 
«Η Μετασχηματίζουσα μάθηση στην εκπαίδευση ενηλίκων και η σύγκρισή της με τη συμπεριφοριστική θεωρία» 338 KB