Περίληψη
Πολλοί έφηβοι μαθητές με ψυχικές διαταραχές νοσηλεύονται κάθε χρόνο και για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ψυχιατρικές κλινικές. Η νοσηλεία αυτή είναι δυνατό να επηρεάσει, βραχυπρόθεσμα αλλά και μακροπρόθεσμα την εκπαιδευτική τους πορεία. Για το λόγο αυτό, με τηΣύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (Νόμος 2101/1992), ιδρύθηκαν σχολεία μέσα σε νοσοκομειακές μονάδες. Στο Ειδικό Γυμνάσιο με Ειδικές Λυκειακές Τάξεις καταβάλλεται μια συνεχής προσπάθεια για τη διατήρηση της κανονικής ροής του σχολικού έτους/προγράμματος στο οποίο φοιτά ο κάθε μαθητής.Σε όλα τα εκπαιδευτικά προγράμματα που εκπονούνται, λαμβάνεται υπόψη η πάθηση του μαθητή-ασθενή, και όλα διέπονται από τις εξής αρχές: α) προσαρμόζονται στις εκπαιδευτικές του ανάγκες, β) ανταποκρίνονται στο βαθμό ετοιμότητάς του, γ) περιορίζονται στο επίπεδο που αυτός συμμετέχει και δ) δεν υπερβαίνουν τα όρια αντοχής του. Η εμπειρία μας δείχνει ότι η συνέχιση της εκπαίδευσης κατά τη διάρκεια της νοσηλείας είναι υψηλά θεραπευτική, και ότι η εργασία σε ένα νοσοκομειακό σχολείο ψυχιατρικής κλινικήςαποτελεί προνόμιο αλλά και ευθύνη για ένα εκπαιδευτικό. Για την επίτευξη των εκπαιδευτικών στόχων, ο εκπαιδευτικός καλείται να υιοθετήσει μια ολιστική προσέγγιση διδασκαλίας,και να χρησιμοποιήσει μεθόδους κατάλληλες για την ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων και των ικανοτήτων που σχετίζονται με την κριτική σκέψη.
